زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

استثمار (قرآن)





استثمار، عبارت است از بهره کشی یک طرفه
[۱] میرزایی، نجفعلی، فرهنگ اصطلاحات معاصر، ص۶۱.
و کسی را به کاری واداشتن و از دست رنج او بهره بردن.
[۲] فرهنگ فارسی معین.



۱ - بهره کشی از کنیزان



اصل آن از ثمر به معنای میوه و انواع مال است.
[۳] ترتیب کتاب العین.
در این مدخل از واژه‌های «استحیا» و مشتقات آن، «عبدت»، و نیز عبارت‌هایی که مفید بهره کشی ظالمانه است، مانند: «لاتکرهوا فتیاتکم علی البغاء» «کنیزان خود را در صورتی که تمایل به پاکدامنی دارند برای اینکه متاع زندگی دنیا را بجویید به زنا وادار مکنید».

۱.۱ - نهی از سوءاستفاده و استثمار


بعضی از مفسران در شان نزول این جمله گفته‌اند: " عبدالله بن ابی" شش کنیز داشت که آنها را مجبور به کسب در آمد برای او از طریق خودفروشی می‌کرد!
هنگامی که حکم اسلام درباره مبارزه با اعمال منافی با عفت (در این سوره) صادر شد آنها به خدمت پیامبر صآمدند و از این ماجرا شکایت کردند آیه فوق نازل شد و از این کار نهی کرد.
این آیه نشان می‌دهد که تا چه حد در عصر جاهلیت مردم گرفتار انحطاط و سقوط اخلاقی بودند که حتی بعد از ظهور اسلام نیز بعضا به کار خود ادامه می‌دادند، تا اینکه آیه فوق نازل شد و به این وضع ننگین خاتمه داد.

۲ - عدم جواز اکراه و اجبار



«لایحل لکم ان ترثوا النساء کرها» «برای شما حلال نیست که زنان را به اکراه ارث برید» و «لتبتغوا عرض الحیوة الدنیا» «برای اینکه متاع زندگی دنیا را بجویید» استفاده شده است.

۳ - پانویس


 
۱. میرزایی، نجفعلی، فرهنگ اصطلاحات معاصر، ص۶۱.
۲. فرهنگ فارسی معین.
۳. ترتیب کتاب العین.
۴. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۱۰۶.    
۵. نور/سوره۲۴، آیه۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۴۶۱.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۱۹.    
۸. نور/سوره۲۴، آیه۳۳.    


۴ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۰۸، برگرفته از مقاله «استثمار».    


رده‌های این صفحه : استثمار | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.